8291363514 .,8433677524 तीळ गुळ घ्या गोड बोला असं म्हणत हातावर तिळगुळ ठेवायचा थोरा मोठ्यांच्या वाकुन पाया पडायचे आणि मनात गोडवा साठवत छान हसत पुढे जायचे !!
लहानपणी आम्ही पोरिसोरी आईची साड़ी आणि न होणाऱ्या पोलक्याला नको तेवढे टाके मारून नाहीतर शाळेच्या शर्टाची कॉलर आत दुमडून घ्यायची आणि आपल्या मापाचा ते पोलकं घालून नटून थटून घरोघरी
अगदी शेजार पाजार गावातील जमतील तेव्हढी घरे आम्ही पोरी फिरत असू ! चिमुकल्या त्या आम्ही आम्हाला साड़ी सावरत चालतानाची आमची धडपड कधी जाणवली नाही ! ओळख न पाळख अश्या घरांत
गेलो तरी अामचे हसत स्वागत व्हायचे …! आम्हीही बिनधास्त घरातील प्रत्येकाला तिळगुळ देऊन वाकुन
नमस्कार करायचो ।! मग आमच्या हातात लाडू नाहीतर चॉकलेट मिळायचे ।! तेंव्हा होणारा आनंद वीचारु नका .!
आमच्या गावात एक नीमकर वकील होते. दिसायला आड़ दंड भल्या मोठया मिशा आणि आवाज तर तोफेसारखा …!! त्यांच्याकडे एक कुत्रा होता … तोहि तसाच भलामोठा !! शाळेच्या रस्त्यावर त्यांचे
घर होते … जाता येता आम्ही त्याला खूपच घबरायचो .... कुणीही दिसले की कुत्रा असा काही भुंकायचा की आमची पाचावर धारण बसायची ! मकर संक्रांतीच्या दिवशी मात्र आम्ही सर्वजनी नीमकर वकिलांच्या वाड्यावर जायचोच अगदी कुत्रा असला तरी …!! कारण या दिवशी नीमकर वकील कुत्र्याला बांधून ठेवत ।! आणि सर्वात खरे कारण म्हणजे नीमकर वकील आम्हाला एक नाही दोन नाही चांगली चार पाच चॉकलेट देत तिही अगदी वेगळी जी गावात कुठेच कधीच मिळत नसत .
तिळगुळ वाटून पाय थकायचे पण आम्ही मनाने मात्र उत्साहित असायचो … रात्री उशिरा पर्यंत
गावत फिरून तिलगुळ वाटून घरी परतायचो तो साठवलेला गोडवा जिभेवर ठेवून घरच्यांना गमतीजमति सांगायचो ....!!
आज मात्र हे दिवस हरवलेत …! पोरिसोरींना गावभर अनोळखी लोकांच्या घरी जाऊन तिळगुळ वाटण्यासारखी परिस्थिती राहिलीय कुठे …!! तो गोडवा , ती माणसे भेटतील का कधी …??
8291363514 .,8433677524
" समिधा "
" समिधा "
